PUBLIKACJE

Wielkoformatowe rysunki Natalii Kozieł, studentki IV roku Wydziału Malarstwa gdańskiej ASP, to wyraz emocjonalnego i zmysłowego odczuwania świata, antyteza racjonalności i perswazyjności szeroko obecnych we współczesnej sztuce.

Jest więc regresywnie i… magicznie. Odczucia, przeczucia, zwidy – oto lekka i kapryśna materia, z której, jak się okazuje, można utkać człowieka. Człowieka prawie niewidzialnego, zaledwie rozpoznawalnego, jakby gasnący ślad po czyjejś obecności. A może inaczej, może jesteśmy u początku i potrzeba tylko świadomego aktu woli, by z nicości się wydobyć i określić?

Nie oczekujmy jednak wyrazistości tam, gdzie gada się z ducha do ducha. Nie dowiemy się zatem, czy chodzi o istnienie czy nieistnienie. Może z lęku przed niepewnością i przemijalnością istnienia ma artystka potrzebę jego zaklinania? Nie dowiemy się niczego, ale pozostanie w nas dziwny niepokój…

Zlikwidowana teraźniejszość zastąpiona wiecznością. I człowiek: ani wzniosły ani trywialny. A wokół dojmująca cisza. I rozwibrowane powietrze. Dużo powietrza.

Stanowczo warto to zobaczyć. Bo tak osobliwe i tak intensywne przygody z rysunkiem przydarzają się tylko twórcom z dużym talentem. Talentem i determinacją.

Natalia to osoba drobna i subtelna, ale kto ją zna, potwierdzi: charakter ma żelazny. A tacy góry przeniosą!

prof. Roman Gajewski

Roman Gajewski